AVUCUMUN İÇİNDEKİ

 

Beyaz kuşe kâğıdın üzerinde bir cümleydi. Berru elindeki notlara belki bininci defa bakıp, her seferinde büyüyen bir hayretle tekrar etti.

İnsan, sahip olduklarıyla, sahip olamadıklarıyla, sahip olmak üzere olduklarıyla da sınanır.

Her insan sahip olduğu imkânlarla, parasıyla, ailesinin çokluğu ile, mevkisi, güzelliği, gücüyle, pis olandan sakınabilme dirayetiyle ve temiz olana yaklaşabilmesi ile sınanır.

Biri belki üniversitede bir akademisyendir ve o mevkiinin rahatlığına sahiptir. Ama bazen şantiyedeki usta bu akademisyenden daha iyi rüzgâr etkisi hesabı yapabilir. Başka biri mimarlık okumuş olabilir, ama bazen bir şantiye şefi bir mimardan daha iyi bir tasarım yapıp zengin olabilir. Bambaşka biri ise bol yıldızlı bir şef olabilir, en ünlü restoranlarda çalışabilir bir sürü ödülü olabilir ama yine de bir ev hanımı, ödüllü bir aşçıdan çok daha iyi bir yemek yapabilir.

Elindeki rengarenk yapışkanlı not kağıtlarına baktı. Sahip olduğu binlerce kağıttan bir tanesiydi işte. Ama elindekini faydalı ve güzel olanda kullanmayacaktı da nerede kullanacaktı? Sorular çıkardı kendisine, üzerinde tek tek düşüneceği sorular…

Sahip oldukların senin keyfin ve rahatın için mi?

Yoksa bunlar seni rehavete sokmak için mi?

İmkânların seni daha iyiye götürdü mü? Eğer götürmediyse bunlar imkân değil engel olabilir mi?

Bulaşık makinesinin daha iyisini alman, otomobilini değiştirmen seni ne kadar iyiye götürebilir?

Sahip oldukların olmasaydı ne olurdu?

Bir insanın övgüye layık ve örnek alınabilecek olması, kaybettikleri, kazandıkları, kazanıyor olduklarının da iyi olmasıyla ilgilidir. Ama bunların hepsi hareketinden dolayıdır. Zihinsel, duygusal, davranışsal hareketleri nedeniyledir.

İnsanın kendine bir şey katması gerekir. Dedenden kalan saat çalışmıyorsa sadece eski bir saattir. Babandan kalan evde kimse yaşamıyorsa o bir viranedir. Sahip olunan her neyse ona yaşam veren ve kaliteli yapan onun iyilikte hareketidir. Oysa insan sahip olduklarıyla sınavını ona hayırda hareket katıp üreterek geçebilir. “Nasılsa var” diyerek sahip olduğu şeyi verene de insan nankörlük edebilir. Bazen güzellik, bazen tatlı dil, bazen de ilimdir, az kişinin sahip olduğu türden. Mesele bunları iyiliklerde kullanarak hareketini arttırmakta gizlidir.

Berru sahip olduğu şeyleri de düşündü ve sahip olmak istediklerini. Ulaşmayı hedeflediklerini…

Elindekilerin değerini bilmeden, yeniye yelken açabilir mi insan?

Öylesine sahip olduklarını geldi aklına. Neden hayatına almıştı bilmediği, kullanmadığı, ona zarar verenleri düşündü. Engel olanları…

Önündeki engelleri kaldırmadan ileri gidebilir mi insan?

Ve sahip olmak istediklerini düşündü. Nereye doğru yol almak istediğini…

Hedef belirlemek için en uygun vakit gelmişti….