İnsan ilk ana rahminin duvarına tutunur,
Hayat boyu sürecek bir mücadelenin işareti gibi…
Evim dediği bir dört duvar ister insan…
Nereye giderse gitsin, kendisine referans
edineceği,
Geri döndüğünde kendinden izleri bulabileceği…
Hani rahat ettiği yerde kıyası, “evim gibi”…
Bir adaya düşse tek başına, akşamında arandığı şey
bir duvar…
Hiç değilse sırtını yaslayabileceği…
“Uyum gösterdiği her süreç içinde dönüşüm içine girer
insan,
Dünkü ile bugünkü hali arasında bir fark olur, bir
tuğla koymuş olur.”
Çok tuğlası var ama bir duvar örememişse insan…
Birleşmemiş tuğlalardan duvar olmaz,
Harçsız duvar, yük kaldırmaz,
Temelsiz duvardan ev olmaz…
Dört duvar ister insan, “evim”
dediği…
Mahremini, güvenliğini, birikimlerini, ilişkilerini
yerleştirdiği…
Ev denince insanlığın ortak kıble edindiği de gelir
akla
Dünyanın neresinde olursa olsun yüzlerin ona
çevrildiği,
Ziyaretine gidilip ilk görüldüğünde yaşanan “eve dönüş” hissi
O duvarlara dokunabilmek için neler vermezdi…
Pek çok ifade var insanoğlunun birikiminde;
Duvar gibi, duvar gazetesi, duvar ilanı, duvar
halısı,
Duvar yazısı, kapı duvar, hücre duvarı,
Ses duvarı, perde duvar, sağır duvar,
“Azimli olan duvarı deler”
“Duvara dayanma yıkılır” derler.
Başka başka niyetlerle yapılan duvarlar var bir de
Sınır için, iletişimi, ilişkiyi kesmek için,
Duvarın öte tarafındakini aşağılamak için,
Duvarın öte tarafındakini ötekileştirmek,
Tehdit olarak gördüğünü engellemek için…
Tarih, duvar öyküleriyle dolu;
Binlerce yıllık merak Zülkarneyn’in
duvarı
Dicle Fırat arasındaki, Amorit Çobanlarına karşı 100 milden uzun Sümer duvarı
Kavimler göçüne engel olsun diye Romalıların inşâ ettiği 73 millik
Hadrianus Duvarı
Fatih’in aştığı 15km’lik İstanbul duvarı
1875 mil uzunluğundaki Çin Seddi
Çok yakın tarihte şahit olduğumuz Berlin duvarı
Nice nice hapishane duvarları
Ve…
Bir de günümüzde örülen utanç duvarları…
İnsan ilk ana rahminin duvarına tutunur,
Hayat boyu sürecek bir mücadelenin işareti gibi…
Evim dediğinin duvarları yıkılmışsa,
Sırtını yaslayacak bir duvarın yoksa,
Olanlar da sana karşı örülmüş duvarlarsa,
Unutma!…
Hepsi geçici…
Gercek olanla aramızda engel koyanlara sıkı duvarlar örebilmek niyetiyle, kaleminize sağlık...
YanıtlaSilNe güzel dua gibi
Silİnsan yaslamalı sırtını...
YanıtlaSilHiçbir şeye ihtiyacı olmayan...
Hiç değişmeyen... eskimeyen bir RABbe...
O zaman anlar belki insan... Tüm duvarların anlamını da...
Gerçekten anlamlı 'O'lanı da...
İnsan yaslamalı sırtını… En doğru ve en güvenli yere… Ne güzel ifade etmişsiniz
SilKaleminize sağlık, sırtını yaslayabilecegin bir duvar olmasi,sana da yaslanilabilecek bir duvar olman.evlilik sanirim bu sırt sırta verip hayata (ayni yone )bakabilmek ve zorluklarin ustesinden gelebilmek...
YanıtlaSilKaleminize sağlık...
YanıtlaSilElinize sağlık. Ne güzel tespitleriniz var. Her şey biribiriyle ilişkili.
YanıtlaSilDuvar, yeniden varoluşu, yeniden yapılanmayı, nerden güç aldığımızı, dayanağımızı, güvendiğimizi, sınırlarımızı hatırlattı…
Sınırlar ise gücü, sürekliliği ve dengeyi hatırlattı.
Çok teşekkürler💐
"Uyum gösterdiği her süreç içinde dönüşüm içine girer insan, Dünkü ile bugünkü hali arasında bir fark olur, bir tuğla koymuş olur." Her insanın duvarı olur peki hangimiz hangi duvarları örüyoruz? Doğru yerde mi ördüğümüz duvarlar? Ne kadar sağlam? Düşündürttü ellerinize sağlık :)
YanıtlaSilNe güzel bir şey yakalanmış bu yazıda, duvar diyip geçmişiz..
YanıtlaSilDuvar insanı koruyucu sınırı temsil ediyor aslında değil mi? Biz sınırlarımızı nereye koyduk peki? Duvarlarımızın yönü bizi koruyan tarafa mı bakıyor?
YanıtlaSilİnsanın somut duvarları yıkılsa bile soyut duvarları yıkılmasın yeter. Soyut olan yıkılmaz terk etmez korur. İnsan Sırtını en sağlam olan duvara yaslasın daha ne ister
YanıtlaSilBir kavramı detaylı düşününce nerelere varıyor insan. Düşünce sistemimiz bize verilmiş ne de büyük nimet. düşünmek ve bir yerlere varmak... düşüncenize sağlık, duvar deyip geçemeyeceğimiz detaylar oluştu :)
YanıtlaSilDuvarın, hayatımızın bu kadar içinde olduğunu fark etmemiştim teşekkür ederim... Emeklerinize sağlık...
YanıtlaSilDuvar… Birbirimize ördüğümüz… Duvar… Kendi bilincimizle ördüğümüz… Gerçekleri örten… Her yanın duvarlarla kaplı iken sırtını kime yaslıyorsun?
YanıtlaSilNe güzel düşünülmüş, irdelenmiş, araştırılmış, detaylandırılmış bir yazı
YanıtlaSilElinize sağlık
Doğru amaç için doğru duvarları yapmak nasip olsun inşallah
Koyduğun tuğlalar, ördüğün duvar seni nereye yaklaştırıyor?
YanıtlaSilSeni yükseltiyor mu?
Yoksa yükseliyorum derken alçalıyor musun? ……
Kaleminize sağlık
YanıtlaSilNe kadar güzel bir yazı, kaleminize sağlık…
YanıtlaSilDuvarlar, sınırlar… konfor alanlarım aslında… kendimi güvende hissettiğim ve dışarıda bir tehlike anında oraya sığındığım… benim hiram aslında… bazen bir örümcek ağıdır… bazen taifteki bir bahçedir… bazen hayattaki yasadır…🤍
Kaldırım taşlarının arasından çıkan bir çiçek gibi acının içinden geçip umuda kavuşmuş bir yazı....
YanıtlaSilÇok dokundu ve çok umut vaad etti...
Yüreğinize sağlık.... 💗
Duvar gibi duran ailen vardır bir de...
YanıtlaSilİnsan ;
YanıtlaSilGerçeğin duvarına
hiç bırakmadan tüm baskılara rağmen tutunmalı…
Gerçeğin duvarına
sahteye aldanmadan
sağlam harçla yapışmalı…
Gerçeğin duvarına
hiç şüphelenmeden tereddüt etmeden teslim olmalı…
Gerçeğin duvarına
sırtını dayayıp emin adımlarla güvenle yaşamalı…
Çok teşekkürler 💐
ne güzel bi yorum..
SilMeğerse bir duvar düşününce neler ifade edebilirmiş bir insana. Elinize sağlık 🌺
YanıtlaSilTam da evim yok diye üzülürken, tam da yuvam neresi belli değil diye dertlenirken.. Bu yazıyı okumak.. Nasıl denk geldi.. Duvar oysa ne anlamlara geliyormuş.... Evim dediğin aslında sırtını yaslayacağın duvar.. Seni doğru kıbleye yonlendirecek duvara yaslamak sırtını... Ne müthiş ifadeler...
YanıtlaSilHayatta ki en büyük arzularimdan biri ve inşallah Allah bize bu imkanı verir ve insanların güvenle sırtlarını yaslayacagi bı duvar olabilmeyi başarırız
YanıtlaSilSoyut duvarlarımızı aşmamız dileğiyle
YanıtlaSilBen o duvarlara çarpa çarpa nasır tuttum :)
YanıtlaSilSomutta insanın kendine engel olan duvarlarının olmasındansa, soyutta yaslanacak görünmez duvarlarının olması iyidir...
Teşekkür ederiz, emeklerinize, kaleminize , gönlünüze sağlık...
Duvar… Bu kadar derin ve etkileyici bir yazıya az rastlanır… Her yönden örülmüş tüm tuğlalara değinmişsiniz, kaleminize sağlık…
YanıtlaSilDoğru duvara yaslanabileblerden olabilmek ümidiyle 🤲
YanıtlaSilİnsan bazen duvar öremez sağda solda oyalanır. Uğraşır yorulur , tuğlaları var sabahtan akşama kadar tuğla yaparak ama bu tuğlalar üst üste hiç denk gelmemiş sağ olsunlar saçılmış. 2 yıl matematik okumuş 2 yıl gazetecilik 1 yıl reklamcılık ... 2 yıl coğrafya... Ömür geçmiş zaman azalmış , ama bu okudukları öğrendikleri o insanı bir meslek sahibi yapmamış. O tuğlalar hiç duvar olmamış. Hem duvar olmalı insan başkasına yük olmadan dik ayakta kalabilmeli hem duvar örmeli insan. Bedelleri bir yere varmalı. Hem de duvar (sınır) çizmeli insan engellere, sakınması gerekenlere...
YanıtlaSilSırtını yaslayacak bit duvarın yoksa...öyle dokunduğu ki bu cümle
YanıtlaSilHayatta her şeyin geçici olduğunu bir kere daha hatırlattığınız için teşekkür ederimmm 🌺
YanıtlaSilUyumun dönüşümü başlatması ne büyük bir bilgi
YanıtlaSilHiç bu açıdan düşünmemiştim:)
YanıtlaSilEmeğinize sağlık, bir duvar yazısı kalplere işlenesi...
YanıtlaSilİnsan ilk ana rahminin duvarına tutunur ... O kadar garip ki, gerçekten de böyle... Emeğinize sağlık !
YanıtlaSilKim Kimdir seminerini keşke daha önce alsaymışım diye hayıflanıyorum ama yine de çok şükür:)
YanıtlaSilinsanın sıtını dayayacak bir duvar arayışı... ve bir duvarı olmadığında ki yorgunluğu... ama hepsinin de geçici olduğu... kalminize sağlık... ihtiyaç gideren bir yazı olmuş.
YanıtlaSilOkuması çok güzeldi:)
YanıtlaSilKaleminize sağlık …
YanıtlaSilİnsanın yapamam diyerek kendine engel koyduğu soyut duvarlara ne demeli
YanıtlaSilTüm yazılarınız çok güzel. Deneyimsel Tasarım Öğretisi eğitimi bu içeriklerde mi?
YanıtlaSilDoğru duvara yaslanabilmek..
YanıtlaSil