KİM ESİR KİM ÖZGÜR

 

Şimdi ben bir kalemin ucunda...

Sen ise silahın...

Ben zalimin kahve kokusuyla...

Sen ise sevdiğinin kan kokusunda...

Ben bir ülkede herkese yabancı...

Sen ise tüm dünyanın kalbi, sesi…

 

Senin o güzel gülümsemen bana umut kardeşim.

Bu esaretten çıkabilmek için ümit...

Senin o kadar acıya rağmen dik duruşun kalbime ferahlık kardeşim.

Tüm vedalarına rağmen şükrün, sabrın bana güç...

 

Senin verdiğin tepkilerle, o güzel kalbindekiler açığa çıkıyor…

Ruhun, bedenin özgürleşiyor…

Ben de verdiğim tepkilerle senin gibi olmayı hak etmeye çalışıyorum kardeşim.

Bunun dışında elimden bir şey gelmiyor, sadece izliyorum.

Ruhum, bedenim esir düşüyor…

 

Bu esaretten kurtulmak için çabalıyorum,

Senin özgürlüğün bana ümit oldu kardeşim...

O güzel eşsiz kalbini,

Korkuna rağmen teslimiyette olan kalbini hissediyorum,

Kalplerimiz bir kardeşim...

 

Sana esir diyorlar, bana ise özgür…

Oysa gerçekte kim daha esir?

Kim daha özgür?

 

Kalplerimizin bizi götüreceği o güzel yerde görüşmek üzere kardeşim...

Dualarda özgürüm, orada hep yanındayım...

Kavuşmak üzere...