ADALET

 

Adalet!

Herkesin istediği…

Çok bilinen!

Az uygulanan!

Kendine gelince aranan,

Başkası söz konusuysa çok da oralı olunmayan!

İnsan kendi lehine…

Bunda sıkıntı yok da!

Neden başkasına gelince bu kadar kör ki bu konuda?

Sahi, ne demek adalet?

Hak? Eşitlik?

Herkese eşit davranan biri ne kadar adil mesela?

Büyüğe de küçüğe de,

İyilik yapana da kötülük yapana da,

Hak edene de etmeyene de…

Burada başlıyor bütün mesele aslında!

Hak edene hak ettiği ölçüde vererek.

Tartarak, sapla samanı ayırarak,

Olaylara geniş açıdan ve objektif bakarak.

Başkası söz konusuysa daha kolay da,

Peki, ya kendisiyse işin içindeki?

İşte o zaman da, gerçekten adil olmaksa niyeti,

Bir kenara bırakarak benliğini,

Dinleyerek içeriden gelen sesi,

Öyle vermeli hükmünü.

Çünkü öyle bir döngü ki bu;

Susturunca içeriden gelen sesi,

Kaçırınca olayın gerçeğinden gözlerini

Anda kazançlı gibi görünse de insan

Toplamda bir bilse kaybettiklerini…

Değer mi peki?

Üç günlük dünyada

Anda kazanmak uğruna toplamında zararlı çıkmaya.