BU KAÇINCI HOBİN

 

—Bu kaçıncı hobin? Daha geçenlerde elinde beş şişle çorap örüyordun. Şimdi de elinde boya var. Ne yapacaksın? Kumaş mı boyayacaksın resim mi yapacaksın? Ahşap mı boyayacaksın?

—Tabii ki kumaş boyayacağım. Çok güzel bez çantalar, tişörtler gördüm, efsane duruyorlar. Ben de yapacağım kendime şöyle güzel desenli birkaç çanta

—Tabii, tabii, yap sen. Ama merak ettim geçen ki çoraplar bitti mi?

—Bitmek üzere, çok az işi kaldı. Bitirip giyeceğim kış bitmeden.

—Hadi bakalım. Peki çoraptan önce de güzel işlemeli bir şeyler yaptığını hatırlıyorum. Onlar ne alemde?

—Ay onları hiç sorma, işlemeye başladım, çok da güzel gidiyordu, onun da az işi kaldı ama kış geldi, yün çoraba ihtiyacım var, çok tatlı modeller var onlardan kendime bir çift yapayım dedim. Görsen bitince çok güzel bir işleme olacak.

—Evet, inanıyorum, güzel işler çıkartıyorsun ama sanki her heves ettiğine el atıyorsun. Tamam beceriyorsun da. Biri bitmeden diğerine geçmek mantıklı mı sence?

—İnan, söylediğini anlıyorum ama biri bitmeden diğerinin vakti geliyor, zamanı geçiyor. Ben de diğerini yapmaya başlıyorum. Zaman çok hızlı geçiyor. Ne yapayım?

—Zaman hızlı geçiyor ama senin de elinde bir sürü yarım iş kalmış olmuyor mu?

—Hiç sorma hem de nasıl? Ta liseden kalma yarım kalmış, bitmemiş el işlerim var. Zamanı da geçmiş, o zamanki moda olan renkleri kullanmışım şimdi de hiç hoşuma gitmiyor. Ama el emeği diyip de atamıyorum. Öyle bir sandık dolusu yarım yamalak işlerim var. Her etrafı dip bucak toparlamaya koyulduğumda hepsini belli bir sırayla tamamlamaya niyet ediyorum. Ne hayaller kuruyorum. Şunu bitirir şu günde takarım, kullanırım diye ama çok azını yapabiliyorum.

—Merak ettim el atmadığın ne var diye?

—Bayağı var sanırım. Boya işlerine pek yatkın değildim, ona bulaşmayayım dedim. Ama son halime bak. Kendimi içinde buldum.

—Aslında bu kadar çeşitli işlere yatkınlığın olması çok güzel ama işleri tamamlasan var ya…

—Ben de bitirmek, tamamlamak istiyorum, hepsini ne heveslerle başlıyorum ama dediğim gibi. Olmuyor. Ben de kendime “çok kasma vaktini değerlendiriyorsun. Ne yapıyorsan yap, takılma fazla diyorum.” Ne yapayım yani bitmiyor diye yeni şeyler yapmayayım mı?

—Yeni şeyler yap tabii ama tamamla. Hatta ilk önce geçmişte yarım bıraktıklarını tamamla ki gelecekte o yaptığın şeyleri tamamlayabil. Sen bu kadar tamamlanmamış şeylerle diğerlerini nasıl tamamlayabileceksin ki. Yeni işlere başlamakta kendini ustalaştırmışsın ama tamamlamada hala çok geridesin. İlk onu geliştirmelisin sanki. Ne dersin?

—Hımm. Olabilir. Geçmişi bir temizle diyorsun yani.

—Tamamlamak, bitirmek bir işin sonunu getirmek belki sana yeni iş başlatmaktan daha keyifli gelecek, bence denemeye değer.

—Tamam, kulağa mantıklı geliyor ama o zaman bu elimdeki boyaları ne yapacağım ben?…

Yaptığın işin sonunu getirmek, başlamak kadar değerli. Bazı insanlar için başlamak kolay.  Bazı insanlar ise başlamakta zorluk yaşasa da başladığında bitirme motivasyonu daha yüksek. Oysa başlamanın da sürdürmenin de tamamlamanın da stratejileri var. Bu stratejileri öğrenip uyguladığımızda, başlanan ama yarım kalmış işlerin kayıplarından korunmuş oluruz.